Pek çok Filistinli saldırılara karşı kendilerine bir sığınak olacağı umuduyla -ki yanılıyorlardı- bu hastaneye ve diğerlerine yöneldi.
İnsanlar hastaneye akın ederek koridorlarda, merdivenlerde ve hatta depo odalarında yaşamaya başladı.
Avrupa Birliği'nin (AB) yoğun çalışan sedye ve ekipman trafiğini karşılamak için tasarladığı geniş koridorlar artık tek bir koridor haline geldi.
Her tarafa tavandan aşağı battaniyeler sarkıtılarak aileler kendilerine biraz da olsa mahremiyet sağlamak için küçük alanlar oluşturdu.
Yaklaşık 300 hastayı kaldıracak şekilde tasarlanan hastane, şu anda binden fazla hastaya ve sığınacak yer arayan yüzlerce kişiye bakma zorluğuyla karşı karşıya.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Yerlilerden sınırlı sayıda cerrah kaldı.
Birçoğunun öldürüldüğü ya da tutuklandığı, nerede oldukları, hatta varlıklarının bile bilinmediği söyleniyor.
Bir kısmının ise hastaneye gitmenin oldukça riskli olduğu kuzeydeki işgal edilmiş bölgelerde ya da civar yerlerde mahsur kaldığı söyleniyor.
Yerli halktan tek bir plastik cerrah kaldı.
7/24 hastaneyi gözleyen cerrah, evi yıkıldığı için tüm kişisel eşyalarını iki küçük çantaya sığdırmayı başararak hastanede yaşamaya başladı.
Bu hikaye hastanedeki diğer çalışanlar arasında çok popüler oldu.
Bu cerrah şanslıydı çünkü neredeyse tüm hastane personeli sevdiklerini kaybetmenin yasını tutarken, onun eşi ve kızı hala hayattaydı.
Hemen çalışmaya başladım. Günde 10-12 ameliyat yapıyordum. Bir seferde 14-16 saat çalıştım. Bazen her 30 saniyede bir meydana gelen kesintisiz bombardımanlar nedeniyle ameliyathane sık sık sallanıyordu. Ameliyatları ABD'de hayal edilemeyecek derecede steril olmayan koşullarda yapıyorduk.
Hayati önem taşıyan tıbbi ekipmanlara erişimimiz sınırlıyken, her gün kol ve bacak amputasyonları yapıyorduk. Standart tıbbi ekipmanlara erişimimiz olsaydı birçok amputasyon önlenebilirdi. Tamamen çökmüş bir sağlık sistemi içinde hasta olan herkese tedavi sağlamaya çalışmak öyle zor oldu ki.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
