Etiyopya'nın Tigray bölgesindeki savaş, 2022 yılının Ekim ayında hükümet ordusu ve müttefikleri ile Tigray Kurtuluş Cephesi arasında sona ermiş olmasına rağmen, ülke hala bu maliyetli iç krizin etkileri altında yaşıyor.

Bu kriz, temel altyapının tahrip olmasına, toplumsal ve ulusal dokunun bozulmasına ve ülkenin ekonomisine büyük zarar vermesine neden oldu.

Çatışma kıvılcımlarının yayıldığı Afar ve Amhara bölgelerinin yanı sıra bölgenin çoğu alanında hala temel hizmet eksikliği yaşanıyor.

Son zamanlarda Addis Ababa Üniversitesi'nin Etiyopya Savunma ve Planlama Bakanlıkları ile işbirliği içinde yaptığı bir araştırma, son savaşın ekonomik kayıplarının ve altyapıya verilen zararın boyutunu ortaya koydu.

Bu kayıpların tutarı yaklaşık 28.8 milyar dolar olup, yeniden yapılandırma maliyeti ise 20 milyar dolara kadar tahmin ediliyor.

Savaşın etkilediği bölgeleri kapsayan bu çalışmada, ekonomik kayıpları ve eğitim, sağlık, üretkenlik gibi sosyal zararları, tarım, sanayi, ticaret gibi alanları, ayrıca altyapıyı özellikle ulaşım, elektrik ve su gibi unsurları öngörmek amaçlandı.

İmar Forumu

13 Haziran Salı günü Addis Ababa'da düzenlenen bir danışma forumunda, ülkeye verilen zararların ele alındığı geniş kapsamlı bir çalışma duyuruldu.

Sonuçları tartışmak için uluslararası kalkınma ortakları ve çoğunluğu Batı ülkelerinden oluşan paydaşlar, Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı da dahil olmak üzere uluslararası kuruluşlar ve etkilenen farklı sektörleri temsil eden yerel kuruluşlar hazır bulundu.

Forum sırasında hükümet, gelecek beş yıl boyunca savaşın etkilediği bölgelerin yeniden inşası için 20 milyar dolarlık bir programı duyurdu.

Maliye Bakanı Ahmed Shide'nin konuşmasında, maliyetin hükümetin taahhüt etme yeteneğinden daha yüksek olacağını söyleyerek ilgili tarafları ve kalkınma ortaklarını 'programın başarısı için katkıda bulunmaya' davet etti.

Güney Afrika'nın Pretoria kentinde Kapsamlı Barış Anlaşması'nın imzalanmasının ardından Etiyopya'nın ekonomisini geliştirmesine yardımcı olacak uluslararası taahhütlere rağmen, hâlihazırda uygulanmakta olan uluslararası katkılar çok az olup, geri kalan taahhütler ekonomik, mali ve siyasi nedenlerle yerine getirilmedi.

Bunlar arasında "barış anlaşması ve demokratik geçişin uygulanması ile ilgili gelişmelere paralel olarak yardımların zamanlamasının gerekliliği" de bulunuyor.

Rusya-Ukrayna savaşı, Etiyopya'ya uluslararası destekte gerilemeye neden oldu. Bazı forum katılımcılarına göre, Etiyopya destek veren tarafların öncelik listesinden düştü.

Son araştırmalar, savaşın zararlarının sadece Tigray bölgesiyle sınırlı kalmadığını, Afar ve Amhara eyaletlerine de büyük zararlar verdiğini ortaya koydu. 2021'in ilk yarısında, şiddet bu iki bölgeye de yayıldı. Ayrıca, diğer bölgeler de son beş yılda askeri şiddetten kaçamadı.

Araştırma, "Tigray'daki çatışmaların, federal hükümet ile Tigray Kurtuluş Halk Cephesi arasında dokuz ay önce imzalanan anlaşma ile sona ermesine rağmen, Oromiya bölgesindeki savaşlar ve çatışmaların devam ettiğini" ortaya koydu.

Ayrıca 'Oromiya Kurtuluş Ordusu'na karşı savaşın devam ettiğini, Tanzanya'da yapılan ilk tur görüşmelerin umut verici olmasına rağmen, diğer bölgelerde de askeri çatışmaların patlak verdiğini, Amhara bölgesinde hükümetin bölgesel güçleri yeniden yapılandırma girişimi sonucunda yaşanan çatışmaları, Gambella, Benishangul ve Somali bölgesinde de askeri çatışmaların devam ettiğine işaret etti.

Bununla birlikte, geçmiş yıllardaki çeşitli çatışma biçimleri, ilan edilen yeniden yapılanma programına güvenilmesini zorlaştırıyor.

Zihniyet krizi

Etiyopya konusunda uzman Gedeon Behun'a göre, hükümetin yeniden yapılanma programının en büyük zorluğu, Tigray'daki savaşın yol açtığı zararları anlama üzerine kurulu olmasına rağmen, diğer dört bölgede hala devam eden savaşları göz ardı etmesidir.

Behun ayrıca, "Etiyopya'daki yönetim sürekli olarak ülkedeki krizlerle uğraşırken, yapısal sorunları olan bir dizi krizle karşı karşıya kalıyor" dedi.

Behun, Etiyopya rejimlerinin tarihinin, en etkili ve en ucuz barışçıl araçları benimsemek yerine, tüm krizleri güç kullanarak çözme girişimine tanık olduğuna inanıyor.

Deneyimleri nesnel ve eleştirel bir şekilde incelemeyen bir rejimin, genellikle hataları aynı şekilde tekrarlayarak farklı sonuçlar beklediğini söyledi.

Behun, silahlı çatışmalar üretmeye devam eden Etiyopya krizlerini analiz etmede biraz daha ileri giderek, "sorunun temelinde yöneticilerin kısıtlı zihniyeti olduğunu" vurguladı.

Ayrıca Etiyopyalıların iradesini gerçekleştirmeye dayanan siyasi meşruiyetin eksikliğini, etnik, dini ve siyasi çeşitliliği yönetme başarısızlığını da dile getirdi.

Bunun, kültürel ve turistik bir yatırım olarak bir değer katması gereken bir konunun, bir soruna dönüşmesine neden olduğuna dikkat çekti. 

Etiyopya uzmanı, diğer bölgelerin Tigray bölgesiyle benzer bir kaderi paylaşabileceğini öngörüyor.

Behun, nisan ayında hükümet ve Oromo Kurtuluş Ordusu arasında başlayan ilk tur görüşmelere rağmen Oromiya bölgesindeki sessizce devam eden savaşa dikkat çekiyor.

Ayrıca, silahlı hareket liderlerinin zihniyetlerinin, Addis Ababa rejiminin talepleri dinlemek veya gerçekleştirmek için ancak sahadaki anlamlı zaferler elde ettikten sonra müzakereye yanıt vereceğini anlaması gerektiğini belirtti.

Bu da diyalog yollarının "bu hareketlerin ülkenin kaynaklarına ciddi zararlar verebilecek yeteneklerini doğrulamasına kadar kapalı kalacağı" anlamına geliyor.
 

İmardan önce

Behun, herhangi bir kalkınma projesi benimsenmeden önce, hakim ve mağlup zihniyetini aşmanın acil bir gereklilik olduğunu belirtti.

Etiyopya'nın sözde kalkınma ortaklarının, rejimin önceki uygulamalardan kopan katılımcı bir siyasi projeyi benimsemedeki ciddiyetinden emin olmadan, en önemlisi iç krizlere güvenlik ve askeri çözümler dayatma konusundaki yerleşik inançtan emin olmadan fazla para vermeyeceklerine işaret etti.

Etiyopyalı araştırmacı Abebech Bekele, "savaştan etkilenen bölgelerin yeniden inşası için uluslararası destekçilere bel bağlamanın hala kaybeden bir bahis olduğunu" söyleyerek, Addis Ababa'nın "iç krizleri açık savaşlara dönüşmeden başka alternatifler bulması" gerektiğini belirtti.

Bekele, çalışmanın hazırlanmasına katkıda bulunan bir kişi olarak, dünyanın Rusya-Ukrayna savaşı gibi büyük krizlerle karşı karşıya olduğunu ve bu nedenle uluslararası ilginin Etiyopya krizlerine karşı çok zayıf kalacağını söyledi.

Bekele, Tigray savaşının altyapıda büyük bir yıkıma ve sosyal-psikolojik zararlara yol açmasına rağmen, komşu bölgelerde başka savaşların ortaya çıkmasını engelleyemediğini belirterek, "Etiyopya'daki siyasi güçlerin henüz ders almadığını" vurguladı.

Zarar ve kayıplar

Etiyopyalı araştırmacı, ekonomik ve mali kayıpların ötesine geçen zararlar olduğuna inanıyor ve bunların diğerlerinden 'daha etkili' olduğunu vurguluyor.

Etiyopya'nın sosyal dokusunu bozan ve bu çatışmalar devam ederse devletin birliğini tehdit ettiği için savaştan kaynaklanan toplumsal hasara bulunan Bekele, genç neslin anavatanları hakkındaki farkındalığını şekillendiren psikolojik etkilere de dikkat çekiyor.

Bekele, siyasetçilerin anlaşmaları kolaylıkla yapabileceklerini ve geçmişi geride bırakabileceklerini, ancak binlerce gencin savaşın etkisi altında kaldığını ve kolayca sonuçlarını atlatamayacaklarını vurguladı.

Ayrıca, müttefik ve düşman tanımlarını kolayca aşamayacaklarını, özellikle de binlerce arkadaşının ölümüne tanık olan bir neslin olduğunu belirtti.

Bekele, son savaşın, maddi ve ekonomik kayıplarına rağmen, bu kayıpların sadece sayılarla ifade edilebileceğini, ancak sayılarla ölçülemeyen psikolojik ve sosyal etkilerin olduğunu ifade etti.

Tüm Etiyopya siyasi elitlerini, hem destekleyen hem de muhalefet olanları, uzlaşma alanını aşarak diyaloğun egemenliğini sağlamak için çalışmaya çağırdı.

Ayrıca, bu durumun başta iktidar partisi olmak üzere tüm taraflardan önemli tavizler gerektirdiğini ifade etti.

 

 

Independent Arabia