Akit gazetesi yazarı Abdurrahman Dilipak, “Lider fetişizmi” başlıklı bir köşe yazısı kaleme aldı.
Dilipak “Önce ‘idol’ haline getiriyorlar ve sonra iş fetişizme dönüşüyor” ifadesiyle başladığı yazısına şöyle devam etti:
“Lider” deyince; o devlet başkanı, parti ya da örgüt lideri olabileceği gibi bir dini önder, kanaat önderi de olabilir. Ya da ideolojik bir önder de olabilir. Sonuçta birine “lider” diyorsanız, ona tabi olanların gözünde o “kutsal” bir kişiliktir. Eleştirilemez ve yaptıklarında bir hikmet vardır ve sual edilemez, sorgulanamaz. Onun adına herkesi suçlayabilirsiniz. Führer, Stalin gibi diktatör de olabilir bu kişi, bir dini önder de olabilir.
Mustafa Kemal de birilerinin gözünde “mutlak” bir değerdir. Bazan şeyh uçmaz mürid uçurur. “İnkılabçı” bir adamın düşüncelerini kalıplaştırıp donduranlar, “ölülerden medet ummayın” diyen adama “türbe” yaptırıp, bir ölümlüyü ölümsüzleştirme iddiasında bulunanlar; laiklik düzenini getiren bir adamın fikirlerini resmi ideolojiye dönüştürüp, dinleştirenler; ne yaptıklarını sanıyorlar dersiniz!. Bu anlamda meşhur bir söz vardır: “Liderler putlaştırıldıkları zaman ölürler”.. Bu konuda Tekinalp: Moiz Kohen ilginç bir örnek! Tekinalp o zamanlar “Türkün dini Kemalizmdir” diye bir de kitap yazdı. “Türkün Amentüsü”nü yazdı. Behçet Kemal Çağlar “Yeni Mevlid”i yazdı.
fazla oku
Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)
Kişilerin “Liderimiz bizim her şeyimizdir” diyemeyeceği görüşünü dile getiren Akit yazarı, özetle şunları yazdı:
Bir kişiyi mutlaklaştırdığınız anda onu “İlah ve Rab konumuna yükseltmiş olursunuz. “Raina” demeyeceğiz, “unzurna” diyeceğiz. Hz. Ömer ne diyordu. “Ben yanlış yaparsam ve yanımdaki kişi bunu bana söylemezse, o benden uzak dursun, çünkü onda hayır yoktur. Eğer ben yanlış yaparsam, o beni uyarır da ben o uyarıyı dikkate almazsam, o kişi yine benzen uzak dursun, çünkü bende hayır yoktur.”
Şu kafayı kiraya vermekten ne zaman kurtulacağız bilmiyorum. Bu tip adamlar, liderlerine toz kondurmazken, karşı olduklarına her şeyi söylerler, hakaret, tehdit ya da kendinden olmayanlara karşı ne derseniz deyin karşı çıkmazlar. Yani hak ve adalet ölçüleri yoktur. Egosantriktirler.
Bir kişiyi aşırı yüceltirken aslında diğer insanları aşağılamış olursunuz. Hani insanları yüzlerine karşı övmeyecektiniz! Sultanların meddahları vardı, şimdi trollerimiz ve “sunucu”larımız var.
Allah bir şeyi irade ederse o şeyi gerçekleştirmek için kimseye muhtaç değildir. Hem zaten kader, rızık ve ecel Allah’ın elinde değil mi! Yoksa Allah’tan beklemeniz gereken şeyi başkalarından mı bekliyor olduk. Allah’ın kimi neye vesile edeceği ilahi bir sır ve imtihandır.
Akit, Independent Türkçe
